μουνικίπιον

μουνικίπιον, τὸ (Α) (στους Ρωμαίους) αυτόνομη πόλη, τής οποίας οι πολίτες συμμετείχαν στην πολιτεία τής Ρώμης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. municipium < municeps, municipis «ισοπολίτης» (< munus, -eris «έργο, καθήκον» + capěre «αναλαμβάνω»)].